iki dudağımın arasında çırpınan bir sırrım var,
dişlerimin arasına umarsız sıkışmış,
hiç kimsenin bilmediği şeyler biliyorum.
senin içini görebiliyorum.
oysa ki,
sustuğunda söylediklerin daha açık.
hem ne zaman çözebildik sorunlarımızı konuşarak?
ne zaman kırmadık birbirimizi?
eğer ateş su olsaydı,
ve ben küçük bir çocuk.
sen yine aynı kalsaydın.yansaydık.
umut hiç var olmasaydı,
olasılıkların umudu doldurmasaydı bu denli gözlerini,
ve bulanmasaydı bu denli gelecek,
önünü görebilseydin,
gerçeklere her çaptığında kanamasaydın,
her kanadığında, kanatmasaydın.
bir kıvılcım yetseydi,
yansaydık!
ne zaman kırmadık birbirimizi?
o zamana geri dönebilseydik.
seni tanıyorum,
ve ben hiç kimsenin bilmediği şeyler biliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder