mutfak masasının üzerinde yarısı içilmiş bir bardak su unutuyorum, sabah kalktığımda aynı yerde buluyorum... işte içimi kıyan gerçek hüzün bu... alarm sesine uyanmak var bir de... beni saran kimse olmadan, birden bire gözlerimi açıp çıkmak yataktan...geç kalacaksın hadi uyan, uyan ama gitme diyen yokken buz gibi yatağa geçmiyor nazım...
üşüyorum sonra, hem bilirsin benim ayaklarım üşür en çok, artık üşümüyor! yani yine üşüyor da en çok hangi yanım üşüyor onu bulamıyorum elim mi, tenim mi, canım mı?
kitapta okumuyorum sen gittiğinden beri roller veremiyorum ikimize ya içim acırsa bizi görünce diye, uyuyorum.
hep uyuyorum ama uzun zamandır rüyalarıma da gelmiyorsun...
gelseydin yine öncekiler gibi " hiç bozma hareket etme nefes bile alma" derdim rüyamda sana "böyle harika görünüyorsun".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder