11 Mayıs 2011 Çarşamba

mevsim hep kış

ne kadar kıssam da müziğin sesini duyuyorum şarkının sözlerini, ne kadar açsam da müziğin sesini bastıramıyorum kalbimin atışını içimde atıyor durmuyor, duyuluyor...
susuşlarında anlattığı bir şey var başka bir dilde, dilimden düşüyor tuz buz oluyor hayat bitiyor, yalan geliyor.
 kanatlarını kırsan mı daha çok acır, yoksa koparsan mı kurtulsan mı benden, bedeninden?
madem gittiğin her şehirde yanında taşıyorsun beni, neden hep geri dönme hevesindesin? orda kal! uzakta,benim bilmediğim bir şehirde, hiç tanımadığım bir çocuğun gülümsemesinde, sen sulamasanda yağmurla ıslanan arka bahçendeki çiçeklerde, ucu kırılsa da bir türlü atamadığın için için uğursuzluğundan korktuğun aynada kal, gelme...
zaten bu sene mevsim hep kış, hiç gelme dedim ya, üşürsün...
gülümsemek ne kadar mutlu olduğunu değil de, ne kadar güçlü olduğunu göstermeye başladığında büyüdük, kurtulamadık.
hem zaten,  Anlamak bir ömür sürer, Hayat niye kirlenir ?

1 yorum: