25 Mayıs 2011 Çarşamba

tarif

işin en kötü yanı, kendini yaraladığında ortada suçlayacak kimsenin olmadığını itiraf etmek...
insan kendini nereye koyduğunu kaybederse başka hiç kimse bulamıyormuş, bense senin gözlerinden düşen tek damla yaşta gördüm, nereye saklandığını...
güldüm!
hem bu ne saçmalık, kim demiş ki gözyaşlarımızın tadı aynı diye?
ben "sen" ağlıyorum,
içine biraz "biz" katıyorum
"özlem" ekiyorum bir tutam,
tam karıştıracakken hepsini avuçlarımdan kayıveriyor koca kavanoz dökülüyor içene bütün "kızgınlığım",
yumuşatsın diye "kırgınlık" ekliyorum,
fayda etmiyor...
acıyor göz yaşlarım, acıyorum kendime...

3 yorum:

  1. Çok güzel..ne kadar yoğun duygu var.

    Bulunan o müthiş aşk ve sevginin içinde dağılmış ama dünyanın en mutlu insanı olarak yaşarken..ve sonu yaşarken...kırıldığında kalp, benlik, herşey..sonra toplayamıyor hiçbiryerde bulamıyor insan kendini....

    YanıtlaSil
  2. Gerçekten duygu golu, her türlüsünden hem de. Çok güzel yazıyorsun.

    YanıtlaSil
  3. @MAVİ TUTKU ve @Aslısın ikinize de çooook teşekkür ederim yorumlarınız için :)

    YanıtlaSil